Ghazal #2219 from Divan-e Shams by Molana Jalaledin Rumi
I am a slave to the moon, don’t speak to me of anything other than the moon (the beloved)
Before me, don’t speak of anything other then the glow of candle light and sweetness
Speak to me not about affliction and or treasure
Hidden if these are to you, bother not, keep silent
Last night frantic I became, Love saw me and said:
I am here, clamor not, rend your garments not, be silent
I said: O love, but I am frightened of something else
Love said: There is nothing else, be silent
I will whisper secrets in your ears
Nod your head, and remain silent
A moon, a beautiful soul appeared in the path of my heart
How tender is this journey to the heart, be silent
I said: O heart who was this moon? Heart said:
It’s beyond your understanding, let it be, be silent
I said: Was this face an angel or human
Love said: Neither an angel nor a human, be silent
I said: Reveal this to me for I will be in a turmoil I cannot stand
Love said: Be in a turmoil, be silent
O your dwelling is this house of images and illusions
Leave this dwelling now, go, be silent
I said, O love be kind as a father, tell me, are these not the attributes of God?
Love said, They are, but for the love of the father, be silent
من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن شمع و شکر هیچ مگو
سخن رنج مگو جز سخن گنج مگو
ور از این بیخبری رنج مبر هیچ مگو
دوش دیوانه شدم عشق مرا دید و بگفت
آمدم نعره مزن جامه مدر هیچ مگو
گفتم ای عشق من از چیز دگر میترسم
گفت آن چیز دگر نیست دگر هیچ مگو
من به گوش تو سخنهای نهان خواهم گفت
سر بجنبان که بلی جز که به سر هیچ مگو
قمری جان صفتی در ره دل پیدا شد
در ره دل چه لطیف است سفر هیچ مگو
گفتم ای دل چه مهست این دل اشارت میکرد
که نه اندازه توست این بگذر هیچ مگو
گفتم این روی فرشتهست عجب یا بشر است
گفت این غیر فرشتهست و بشر هیچ مگو
گفتم این چیست بگو زیر و زبر خواهم شد
گفت میباش چنین زیر و زبر هیچ مگو
ای نشسته تو در این خانه پرنقش و خیال
خیز از این خانه برو رخت ببر هیچ مگو
persianbanoo 